(1) 1. 'ująć, uchwycić (przede wszystkim rękoma), złapać, też nabrać, capere, accipere, recipere, assumere, sumere (praecipue manibus)': |
(2) ~ czegoś: |
(3) ~ coś: |
(4) ~ |
(5) ~ |
(6) ~~ (o broni, de armis) 'chwycić na znak gotowości do walki, capere': |
(7) ~ (o płynach, de liquoribus) 'zaczerpnąć, sumere, haurire': |
(8) ~ (o pokarmach, napojach, lekarstwach, de cibis, potionibus, medicamentis) 'zjeść, spożyć, sumere, comedere': |
(9) 2. 'umieścić, położyć, ponere, imponere': |
(10) ~ (o odzieniu, de vestibus) 'ubrać się, odziać się, assumere, sibi induere': |
(11) ~ przenośnie: |
(12) 3. 'zabrać skądś, unieść, zabrać z sobą (w drogę, w podróż), tollere, auferre, sibi sumere': |
(13) ~ czegoś: |
(14) ~ kogoś, coś: |
(15) ~ |
(16) ~ |
(17) ~ |
(18) ~ |
(19) ~ 'odprowadzić kogoś na bok, gdzie można rozmawiać bez świadków, aliquem sevocare': |
(20) ~~ komuś: |
(21) ~ od kogoś: |
(22) ~ u kogoś: |
(23) ~ z (pośród) czegoś: |
(24) ~~ 'usunąć, amovere, tollere': |
(25) ~ 'pożyczyć (od kogoś), mutuari, mutuum accipere': |
(26) ~ |
(27) ~ 'kupić, emere, pretio dato comparare': |
(28) ~ 'uwolnić z niewoli, captivum liberare': |
(29) ~ 'wcielić się, incarnari, corpus hominis assumere': |
(30) ~ 'przyjąć (do czasu) czyjąś postać, alicuius corpus ad tempus assumere': |
(31) ~ (podmiotem zwykle Bóg) w niebo wziąć, wziąć w niebiosa, do raju, do krolewstwa niebieskiego wziąć 'zabrać po śmierci czyjąś duszę (wyjątkowo ciało) do nieba, animam (interdum corpus) mortui in caelum assumere': |
(32) ~ 'umrzeć, mori, obire': |
(33) ~ 'odebrać komuś życie, aliquem vita privare': |
(34) ~ 'usunąć z pola widzenia, ab alicuius conspectu amovere': |
(35) 4.A.a. 4. 'pozbawić kogoś czegoś, zdobyć na kimś, zabrać, posiąść (legalnie lub nielegalnie), aliquem aliqua re privare, fraudare, alicui aliquid auferre (lege vel contra legem)': A. (o dobrach ruchomych, de bonis mobilibus) 'zabrać bezprawnie, ukraść, zrabować, vi auferre, furari, rapere': a. bez dodatkowych określeń w języku polskim: |
(36) b. z określeniami nazywającymi to, co zabrano: czegoś (czyjeś): |
(37) ~ coś (czyjeś): |
(38) c. z określeniami nazywającymi osobę, której zabrano coś: od kogoś: |
(39) ~ u kogoś: |
(40) ~ z kogoś: |
(41) ~ komuś: |
(42) ~ wyjątkowo o dobrach niematerialnych: [pirworodztwo komuś wziąć] |
(43) ~ na kimś: |
(44) d. z określeniami nazywającymi miejsce, skąd zabrano: z czegoś: |
(45) ~ na czymś: |
(46) ~ w czymś: |
(47) e. z określeniami nazywającymi sposób zabrania: gwałtem: |
(48) ~ |
(49) ~ |
(50) ~ |
(51) ~ |
(52) ~ |
(53) ~ |
(54) ~ |
(55) ~ |
(56) ~ |
(57) ~ |
(58) ~ |
(59) ~ |
(60) B. (o dobrach nieruchomych, de bonis immobilibus) 'zagarnąć, zdobyć, opanować, posiąść (zwykle bezprawnie), occupare, possidendum capere (praecipue vi)': |
(61) ~ |
(62) C. 'zająć w szkodzie na zastaw, na zabezpieczenie pretensji, roszczeń, pecus alienum in agro suo deprehensum in stabulum suum pignoris loco impellere': |
(63) D. 'pobrać, ściągnąć opłatę, karę, należność, odszkodowanie itp., wyegzekwować, colligere, exigere pecuniam, multam, recompensam': coś: |
(64) ~~ z określeniami wskazującymi osobę, od której pobrano opłatę itp.: od kogoś: |
(65) ~ u kogoś: |
(66) ~ z kogoś: |
(67) ~ komuś ('od kogoś'): |
(68) ~ na kimś: |
(69) ~~ z określeniami wskazującymi podstawę, powód pobrania opłaty itp.: dla czegoś: |
(70) ~ od czegoś: |
(71) ~ z czegoś: |
(72) ~ o coś: |
(73) ~ za kogoś, coś: |
(74) ~~ o procentach od pożyczki, od należności: |
(75) 5. (o ludziach, de hominibus) 'pojmać, wziąć w niewolę, do więzienia, zatrzymać, uprowadzić, capere, comprehendere, in captivitatem ducere, in vinculum conicere, abducere': |
(76) ~ |
(77) ~ |
(78) ~ o pannie poślubionej wbrew woli rodziców, porwanej w celu poślubienia wbrew woli rodziców: |
(79) ~ 'zatrzymać w szkodzie, furem deprehendere': |
(80) ~ 'doprowadzić do sądu, ad iudicem ducere': |
(81) ~ 'porwać, auferre, rapere': |
(82) ~ przenośnie 'usunąć, zabrać na stracenie, auferre, perimendum capere': |
(83) 6. 'odzyskać, odebrać swoją własność, res suas recuperare, recipere': |
(84) ~ |
(85) ~ |
(86) ~ 'odebrać dług, aes alienum recipere, exigere': |
(87) 7.a. 7. 'otrzymać, dostać, uzyskać, osiągnąć, objąć w posiadanie, w użytkowanie, przyjąć, accipere, assumere, recipere, percipere': a. z rzeczownikami konkretnymi: |
(88) ~ |
(89) ~ z elipsą rzeczownika: |
(90) ~ 'otrzymać tytułem posagu lub wiana, przyjąć jako posag lub wiano, dotis vel dotalicii nomine accipere': |
(91) ~ 'odziedziczyć, przejąć w spadku, hereditate accipere': |
(92) ~ o dziedziczeniu przez matkę majątku po dzieciach: wziąć w łono: |
(93) ~ 'przyjąć (coś należnego lub darowanego), (aliquid debitum vel donatum) accipere': |
(94) ~ 'znaleźć się, stanąć na wyznaczonym miejscu, loco certo consistere': |
(95) b. z rzeczownikami abstrakcyjnymi: |
(96) ~ |
(97) ~ z elipsą rzeczownika: |
(98) ~ 'otrzymać nagrodę za swe zasługi lub karę za przewinienia, recipere mercedem pro meritis vel poenam pro delictis': |
(99) ~ 'zostać uderzonym w twarz, alapa affici, percuti': |
(100) ~ 'poradzić się, też naradzić się, consilium capere, consulere': |
(101) ~ 'zostać zranionym, vulnere affici': |
(102) ~ 'ponieść stratę, iacturam, detrimentum accipere': |
(103) 8. 'posłużyć się czymś, użyć czegoś, zastosować coś, assumere, adhibere': |
(104) ~ 'policzyć, computare, numerare': |
(105) ~ 'wziąć na kimś odwet, wymierzyć komuś karę, se ab aliquo vindicare, poenas pro se capere': |
(106) 9. 'uznać, zgodzić się, nie odrzucić, non reicere, concedere, pati, sinere, agnoscere': |
(107) ~ 'obrać kogoś za swojego prawnego opiekuna, ustanowić kogoś swoim prawnym opiekunem, aliquem tutorem sibi assumere': |
(108) ~ 'uznać za syna, zaadoptować, aliquem adoptare, filium sibi asciscere': |
(109) ~ 'nabrać przyzwyczajenia, consuescere, solere': |
(110) ~ 'przyjąć czyjeś zabezpieczenie zobowiązania, porękę, fideiussionem recipere': |
(111) ~ 'przyjąć coś jako zastaw, aliquid pignoris loco capere': |
(112) 10. 'uczynić towarzyszem, współuczestnikiem jakiegoś działania, dopuścić do towarzystwa, do współudziału w czymś, aliquem comitem sibi assumere': |
(113) ~ 'przybrać sobie kogoś do pomocy, na urzędowego świadka, aliquem sibi adiutorem, testem assumere': |
(114) ~ 'wybrać, wywyższyć, eligere, extollere': |
(115) ~~ 'pojąć za żonę, poślubić, uxorem ducere, nubere': |
(116) ~ |
(117) ~ |
(118) ~ |
(119) ~ 'wyjść za mąż, maritum ducere': |
(120) 11. 'przyjąć na siebie odpowiedzialność za kogoś, coś, periculum alicuius rei praestare': |
(121) ~ 'poręczyć swoją czcią, fidem alicui dare': |
(122) ~ 'przyjąć na swoje sumienie, złożyć przysięgę, aliquid in se recipere, iurare': |
(123) ~ 'podjąć się opieki nad kimś, in curam, tutelam recipere aliquem': |
(124) 12. 'przyjąć do siebie, udzielić gościny, excipere, recipere hospitem': |
(125) ~ |
(126) 13. 'obronić, udzielić obrony, pomocy, opieki, defendere, tueri': |
(127) 14. (o urzędzie, godności, de honore, dignitate) 'objąć, accipere, assequi': |
(128) 15. 'zaopatrzyć się w coś, skorzystać z czegoś jako zasobu, aliquid sumere ex alicuius rei copia': |
(129) ~ |
(130) ~ |
(131) ~ 'wyciągnąć z czegoś wniosek, pouczenie, praeceptum conclusionem ex aliqua re capere': |
(132) 16. 'pomieścić w sobie, capere, continere in se': |
(133) 17. oznacza przystąpienie do jakiejś akcji, gotowość do działania (?): |
(134) 18. użycia specjalne: wziąć czas 'wyznaczyć termin, tempus certum constituere': |
(135) ~ 'przestać istnieć, finem habere': |
(136) ~ 'zdać rachunki, rozliczenie z dochodów i wydatków, rationem redituum et expensarum reddere': |
(137) ~ 'zacząć się od czegoś, pochodzić od czegoś, initium sumere, incipere': |
(138) ~ 'ubliżyć, zelżyć, opprobrio, contumelia afficere': |
(139) ~ 'uderzyć kogoś, zranić, aliquem percutere, vulnerare' (?): |
(140) ~ 'pozwać kogoś na określony termin, aliquem ad certum quendam diem in ius vocare': |
(141) ~ 'z żalem przyjąć żądanie, verba alicuius moleste accipere': |
(142) ~ 'pożyczyć, mutuum accipere': |
(143) ~ 'zapamiętać, meminisci, memoria tenere': |
(144) ~ 'odłożyć decyzję do rozważenia, sententiam suam amplius deliberandam differre': |
(145) ~ 'zdać się na wyrok sądu, iudicis sententiae futurae assentiri' (?): |
(146) ~ 'zwrócić się do wyższej instancji o opinię, superiores iudices consulere': |
(147) ~ 'zwrócić się do sędziego o poświadczenie w sprawie uprzednio przez niego sądzonej, ad iudicem appellare, ut de re a se iudicata testimonium det': |
(148) ~ 'użyć na darmo, zmarnować, vana sequi, vana, inania, futtilia cupere, desiderare, appetere': |
(149) 19. 'rozpocząć coś, aliquid incipere': |
(150) ~ 'zabrać się do czegoś, ad aliquid accedere, actionem aliquam suscipere': |
(151) 20. wziąć się 'pojawić się, apparere, adesse': |
(152) ~ 'począć się, powstać, oriri, originem sumere': |
(153) 21. 'ująć się za czymś, stanąć w obronie czegoś, aliquid (iniuriam, fidem) defendere, tueri': |
(154) 22. wziąć się 'odwołać się do sądu (zwłaszcza do wyższej instancji sądowej), ad iudices (praecipue superiores) appellare': |
(155) 23. 'objąć coś w posiadanie, aliquid vi occupare' (?): |