artykuł hasłowy: wzłomca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Jednostka nieciągła | miru wzłomca |
| Definicja | 'ten, co narusza spokój publiczny, qui pacem publicam violat': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdy woyth woldruge o glową, o czyaszkye rany albo o ktorakoly beszprawna rzecz... a then owynyony stanye ku prawu gothow odpowyedacz..., mvszyly woyth thy przyszagy wzancz, a mozely takyemv myrv wzlomczy (pacis fractori, OrtMac 125: zlomczy myru) odpusczycz, aby szye sz nym szgednal |
| Przykład w transkrypcji | Gdy wojt wołdruje o głowę, o ciężkie rany albo o ktorąkoli bezprawną rzecz... a ten owiniony stanie ku prawu gotow odpowiedać..., musili wojt ty przysięgi wziąć a możeli takiemu miru wzłomcy (pacis fractori, OrtMac 125: złomcy miru) odpuścić, aby sie z nim zjednał |
| Lokalizacja | OrtOssol 91, 2. |