artykuł hasłowy: wzrzucić, wzrucić, wzdrzucić się, wzrzucić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 3. |
| Definicja | wz(d)rzucić się 'zaatakować, rzucić się (na kogoś), popędzić (za kimś), irrumpere, incurrere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Quod Iwan... inequitavit in bona regalia et tenutam nostram Drohobicz violenter, [super] est super me erectus al. wszdrzuczyl <się> armis et verbis inhonestis super me, capitaneum terre 1469 |
| Przykład w transkrypcji | Quod Iwan... inequitavit in bona regalia et tenutam nostram Drohobycz violenter, [super] est super me erectus al. wzdrzucił <się> armis et verbis inhonestis super me, capitaneum terre 1469 |
| Lokalizacja | AGZ XVII 3. |