artykuł hasłowy:  wzwalić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | (o winie, de crimine) 'zrzucić, zwalić, in aliquem conferre': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Mathias colonus de Dampnyky kmetho habet terminum primum in duabus septimanis cum Nicolao dicto *Gura kmethone de ibidem, pro capite Laurencii, quem Laurencium idem Nicolaus Jura interemit in nocte <et> interimens deuoluit vlg. wswalil super Mathiam, pro cuius capite Laurencii idem Mathias penas et caput exsoluit 1430 |
Przykład w transkrypcji | Mathias colonus de Dębniki kmetho habet terminum primum in duabus septimanis cum Nicolao dicto Jura kmethone de ibidem, pro capite Laurencii, quem Laurencium idem Nicolaus Jura interemit in nocte <et> interimens deuoluit vlg. wzwalił super Mathiam, pro cuius capite Laurencii idem Mathias penas et caput exsoluit 1430 |
Lokalizacja | StPPP II nr 2336. |