artykuł hasłowy: zamącić, zamęcić

Jednostki:
(1) 1. 'zaniepokoić, zmartwić, zasmucić, strapić, przygnębić, też udręczyć, prześladować, conturbare, confundere, contristare, etiam affligere, molestare, vexare':
(2) ~ prze kogoś:
(3) ~ za kogoś:
(4) ~~
(5) ~ od czegoś:
(6) ~~
(7) 2. 'wytrącić ze stanu równowagi, spoczynku, zatrząść, poruszyć, commovere, movere, turbare': [o trzęsieniu ziemi]
(8) ~
(9) ~
(10) 3. w błędnym przekładzie wieloznacznego łac. contribulare 'zmiażdżyć' jako 'zatrwożyć':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 2.
Definicja	'wytrącić ze stanu równowagi, spoczynku, zatrząść, poruszyć, commovere, movere, turbare': [o trzęsieniu ziemi]
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	1.2. ZIEMIA 3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Wezdrszala zema, zaloszena gor zamøczona sø (conturbata sunt, Puł: zaklady gor zamøczony są) y poruszona sø, bo rozgnewal se iest (sc. bog) na ne
Przykład w transkrypcji	Wezdrżała ziemia, założenia gor zamącona są (conturbata sunt, Puł: zakłady gor zamącony są) i poruszona są, bo rozgniewał sie jest (sc. Bog) na nie
Lokalizacja	Fl 17, 9.