artykuł hasłowy: zaprzeć (się)

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'nie uznać racji, odrzucić oskarżenie, nie przyznać się do czegoś, negować, negare, denegare, infitiari: a. bez dopełnienia:
(2) ~ zaprzeć się:
(3) b. czegoś:
(4) ~ zaprzeć się:
(5) c. o coś:
(6) d. z inf.
(7) ~ zaprzeć się:
(8) e. ze zdaniem:
(9) ~ zaprzeć się:
(10) 2. 'nie przyznać się do kogoś, wyprzeć się kogoś, abnegare, renuntiare, infitiari':
(11) ~
(12) ~ zaprzeć się:
(13) ~
(14) 1.a.2. 1. a. 2.:
(15) 3. 'odmówić, abnegare, recusare':
(16) 4. 'zamknąć, claudere, occludere': [zaparte drzwi]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) d.
Definicja	z inf.
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3.1. MORALNOŚĆ 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Ale Ian zaprzal tho vczynycz (diffitebatur se hoc fecisse, Dział 22: zaprzal rzeczy zlodzeystwa)
Przykład w transkrypcji	Ale Jan zaprzał to uczynić (diffitebatur se hoc fecisse, Dział 22: zaprzał rzeczy złodziejstwa)
Lokalizacja	Sul 33.