artykuł hasłowy: zaręczyć, zaręczyć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1.a. |
| Definicja | 1. wziąć na siebie prawną odpowiedzialność za kogoś a. za coś, dać gwarancję, zapewnienie, porękę, fideiubere, se vadem pro aliquo (aliqua re) dare, cavere, spondere': a. z określeniami nazywającymi osobę, za którą ktoś bierze odpowiedzialność: kogoś: |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bądzyely czlowyek zabyth y prawem przeyda, a nye ye<s>thly zarączony czlowyek, thego zaplatha yesth dzyeszyacz y *oszom funthow |
| Przykład w transkrypcji | Będzieli człowiek zabit i prawem przejdą, a nie je<s>tli zaręczony człowiek, tego zapłata jest dziesięć i oś[o]m funtow |
| Lokalizacja | OrtMac 33, sim. OrtOssol 33, 1. |