artykuł hasłowy: zdarzyć, zdarzyć się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'dać, dare, donare':
(2) 2. 'spowodować, że coś się stanie, efficere, facere':
(3) 3. zdarzyć się 'ukazać się, apparere, comparere':
(4) 4. zdarzyć się 'udać się, poszczęścić się, procedere, provenire':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 4.
Definicja	zdarzyć się 'udać się, poszczęścić się, procedere, provenire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5.1. SUKCES. POWODZENIE. OCALENIE
Przykład w transliteracji	Wszystko, czokoly uczyny, zdarzy szye (omnia.... prosperabuntur, Fl: przespeie)
Przykład w transkrypcji	Wszystko, cokoli uczyni, zdarzy sie (omnia.... prosperabuntur, Fl: prześpieje)
Lokalizacja	Puł 1, 4.