artykuł hasłowy:  zdołać (cf. Zb-)
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'być w stanie coś zrobić, móc coś zrobić, sprostać czemuś, conari, sustinere: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Sdolacz (war. kal.: zdolacz) conari (cumque arrepta esset navis et non posset conari in ventum, data nave flatibus, ferebamur Act 27, 15) ca 1470 |
Przykład w transkrypcji | Zdołać (war. kal.: zdołać) conari (cumque arrepta esset navis et non posset conari in ventum, data nave flatibus, ferebamur Act 27, 15) ca 1470 |
Lokalizacja | MamLub 302. |