artykuł hasłowy: (zejść) zejć, z-ić czy zyć, z-ijć czy zyjć, znić, znijć, z-ić się czy zyć się, z-ijć się czy zyjć się, znić się (cf. Zb-)

Jednostki:
(1) 1. 'idąc spuścić się niżej, na dół, zstąpić, descendere, deorsum scandere:
(2) ~
(3) ~ (o ptakach, de avibus) 'zlecieć, sfrunąć, devolare':
(4) ~~ 'potknąwszy się upaść, corruere, cadere':
(5) 2. 'opuścić jakieś miejse, oddalić się skądś, odejść, też udać się dokądś, discedere, abscedere, abire':
(6) ~
(7) ~ 'opuścić urząd sołtysa, officium sculteti deserere':
(8) ~ 'ujść z pola widzenia, zniknąć, disparere, discedere':
(9) ~
(10) 3. 'upłynąć, przeminąć, mieć koniec, skończyć się, praeterire, transire, compleri':
(11) ~
(12) ~ (o górze, de monte) 'rozsypać się, zniszczeć, dissolvi, dirui':
(13) ~ (o ludziach, de hominibus) 'zginąć bez śladu, zniknąć, deficere, perire':
(14) 4. 'stracić siły, zdrowie, osłabnąć, podupaść, deficere, languescere, debilitari':
(15) ~ 'zestarzeć się, consenescere':
(16) 5. 'skończyć życie, umrzeć, skonać, decedere, obire, mori':
(17) ~
(18) ~
(19) 6. 'zginąć gwałtownie, polec, cadere, interfici':
(20) ~ 'wyginąć, perire, exstingui':
(21) 7. 'zabraknąć, nie dostawać, deficere, deesse':
(22) 8. zić się (o ludziach, de hominibus) 'przybyć z różnych stron na jedno miejsce, zgromadzić się, congregari, convenire, congredi':
(23) ~
(24) ~ z określaniami nazywającymi miejsce, na które się przybywa: do kogoś, czegoś:
(25) ~ k(u) komuś (gdzieś):
(26) ~ w coś:
(27) ~ z określeniami nazywającymi cel gromadzenia się: ku czemuś:
(28) ~ na coś:
(29) ~ w coś:
(30) ~ z inf.
(31) ~ ze zdaniem celowym:
(32) ~ ze zdaniem przyczynowym:
(33) ~ o wodzie, de aqua:
(34) 9. 'obcować płciowo, coire, concubitum facere':
(35) ~
(36) ~~ (o osobach zawierających małżeństwo według prawa żydowskiego, de personis ritu Iudaico nubentibus) 'zamieszkać pod jednym dachem, wspólnie, simul habitare':
(37) 10. zić się (o kilku przedmiotach, de aliquot rebus) 'zbliżyć się aż do zetknięcia, połączenia, zetknąć się, convenire, coniungi':
(38) 11. 'coś miało miejsce, odbyło się, aliquid peractum est':
(39) 12. zijć się dubium 'przebić, przekłuć, configere, transfigere'(?):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(39) 12.
Definicja	zijć się dubium 'przebić, przekłuć, configere, transfigere'(?):
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.1.5. STAN ZDROWIA. LECZENIE
Przykład w transliteracji	Bo we dne y w noczi vczøszila se iest nade mnø røka twoia, obroczil iesm se w uboszstwe moiem, gdi se siydze tarn (dum configitur spina, Puł: gdy szye skurcza zyla chrzeptowa)
Przykład w transkrypcji	Bo we dnie i w nocy uciążyła sie jest nade mną ręka twoja, obrocił jeśm sie w ubożstwie mojem, gdy sie syjdzie tarn (dum configitur spina, Puł: gdy sie skurcza żyła chrzeptowa)
Lokalizacja	Fl 31, 4.