artykuł hasłowy: ziemia

Jednostki:
(1) 1. 'według ówczesnych pojęć wszystko co znajduje się pod niebem, świat ziemski, terra, omnia quae sub caelo esse illo tempore putabantur':
(2) ~ 'cały świat, totus orbis terrarum':
(3) ~ 'o życiu doczesnym (w przeciwstawieniu do życia po śmierci), de hac vita':
(4) ~ 'mieszkańcy ziemi, ludzie, terrae incolae, homines':
(5) ~
(6) ~ 'jedna ze sfer kuli ziemskiej, una e zonis sphaerae terrestris':
(7) 2. 'grunt, gleba, terra, solum, gleba, humus':
(8) ~ przenośnie: [błogosławiona ziemia, Anna święta]
(9) ~~
(10) ~ jako jeden z czterech elementów:
(11) 3. 'ląd stały (w przeciwieństwie do obszaru wodnego), terra arida, aridum, continens':
(12) 4. 'kraj, kraina, dzielnica, też państwo, terra, regio, civitas':
(13) ~
(14) ~
(15) ~
(16) ~
(17) ~ 'mieszkańcy kraju, incolae terrae':
(18) ~ 'przyrzeczona Żydom na zamieszkanie Palestyna, terra promissionis, quae vocabatur, Palaestina a Iudaeis incolenda':
(19) ~ 'miejsce urodzenia, kraj rodzinny, ojczyzna, locus, quo quis natus est, patria':
(20) 5. 'jednostka terytorialnego podziału kraju, terra, regio, pars certa totius regni':
(21) ~
(22) ~
(23) 6. 'własność ziemska, posiadłość, majątek, terra, praedium, bona immobilia':
(24) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 2.
Definicja	'grunt, gleba, terra, solum, gleba, humus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	1.2.2. MINERAŁ. SKAŁA. RODZAJ GLEBY etc.
Przykład w transliteracji	Vøczcy on (sc. wąż) gedno vcho ogonem szaslony a drudzecz on ku szemy skloniy
Przykład w transkrypcji	Więcci on (sc. wąż) jedno ucho ogonem zasłoni a drugieć on ku ziemi skłoni
Lokalizacja	Gn 173b, sim. ib. 177b.