artykuł hasłowy: złorzeczony
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zasługujący na karę, potępienie, maledicendus, exsecrandus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wzbudza-ly cyø pan przecywo mnye, ukoy syø w wolney obyecye zaszszoney, søly sinowye lyuczsci, zlorzeczeny przed bogem (maledicti sunt in conspectu domini), gysz myø wirzucyly dzisz |
| Przykład w transkrypcji | Wzbudza-li cię Pan przeciwo mnie, ukoj się w wolnej obiecie zażzżonej, sąli synowie ludzszczy, złorzeczeni przed Bogiem (maledicti sunt in conspectu Domini), jiż mię wyrzucili dziś |
| Lokalizacja | BZ I Reg 26, 19. |