artykuł hasłowy: (znajść) znać, znajć (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'wymyślić rozstrzygnięcie, wydać orzeczenie, wyrok, decernere, decretum invenire, sententiam ferre': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kyedy potrzebyszna po ortel do wyszego prawa szlacz, czego przyszasznyczi szamy nye mogą sznacz albo znaydz (quam, sc. sententiam, ignorant nec sciunt, OrtMac 77: nye mogą nadz szamy) albo nye vmyeya |
| Przykład w transkrypcji | Kiedy potrzebizna po ortel do wyszego prawa słać, czego przysiężnicy sami nie mogą znać albo znajć (quam, sc. sententiam, ignorant nec sciunt, OrtMac 77: nie mogą nać sami) albo nie umieją |
| Lokalizacja | OrtOssol 59, 4. |