artykuł hasłowy: zostawiać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'utrzymywać się, trwać, obowiązywać w dalszym ciągu, ius retinere, observandum permanere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wszdy dobrze stary obyczay zostawyą[cz] <się> (bona consuetudo vetusta constat bene, OrtMac 44: sthare obyczaye osthawyaya szye) podle prawą a czyny[ą] prawo z dlugych czaszow |
| Przykład w transkrypcji | Wżdy dobrze stary obyczaj zostawia[ć] <się> (bona consuetudo vetusta constat bene, OrtMac 44: stare obyczaje ostawiają sie) podle prawa a czyni[ą] prawo z długich czasow |
| Lokalizacja | OrtOssol 39, 4. |
Uwagi: [Zmieniono główkę hasła z: 2. zostawiać się na: zostawiać się]