artykuł hasłowy: (zwarować się) zwiarować się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'uniknąć czegoś, uchronić się przed czymś, ustrzec się, aliquid evitare, effugere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bandą-ly ch[e]czecz (sc. pozwani) naszego sandzenya szą zwyarowacz (si nostram iurisdictionem noluerint declinare), na szyą nye *chczyąącz przyyąącz tychsze zzaloob, skazalyzmi, aby thedysz przerzeczeny pozwany... za przekonanee byly ymyaany |
| Przykład w transkrypcji | Będą-li chcieć (sc. pozwani) naszego sądzenia się zwiarować (si nostram iurisdictionem noluerint declinare), na się nie chcąc przyjąć tychże żałob, skazalismy, aby tedyż przerzeczeni pozwani... za przekonane byli imiani |
| Lokalizacja | Sul 28. |