artykuł hasłowy: zwierzyć, zwierzyć się (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (3) 3. |
| Jednostka nieciągła | zwierzyć się komuś |
| Definicja | 'mieć zaufanie do kogoś, confidere, fidere alicui': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ysz Yan... dal pyenyadze szchowacz na gyedno *myesczye, to (pro tv), gdzye tha pany kazala dacz szwey dzyewcze, [any] kthorey szye on szwerzyl (ubi confidebat sibi restitutum esse, OrtOssol 57, 1: kthorey on wyerzyl) |
| Przykład w transkrypcji | Iż Jan... dał pieniądze schować na jedno mieśc[y]e, tu, gdzie ta pani kazała dać swej dziewce, [any] ktorej sie on zwierzył (ubi confidebat sibi restitutum esse, OrtOssol 57, 1: ktorej on wierzył) |
| Lokalizacja | OrtMac 71. |