artykuł hasłowy:  łaczący (?)
Jednostki: |
---|
(1) 'łaknący, głodny, esuriens': |
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'łaknący, głodny, esuriens': |
Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Llaczøcze napelnyl dobroczi (esurientes implevit bonis Luc 1, 53) |
Przykład w transkrypcji | Łaczące napełnił dobroci (esurientes implevit bonis Luc 1, 53) |
Lokalizacja | MW 139b. |
Uwagi | ~ Forma niepewna, można by przyjąć błąd pisarski zamiast llacznøcze. [W Bibliotece zabytków łacz<n>ące.] |