artykuł hasłowy: ujawić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'dać się zobaczyć, ukazać się, apparere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ia pan, ktoryszem szø wyawyl Abrahamowy (qui apparui Abraham), Izaakowy a Iacobowy w bodze wszechmogøczem, a gymyø me Adonay nye ukazał gesm gym |
| Przykład w transkrypcji | Ja Pan, ktoryżem się ujawił Abrahamowi (qui apparui Abraham), Izaakowi a Jakobowi w Bodze wszechmogącem, a jimię me Adonai nie ukazał jeśm jim |
| Lokalizacja | BZ Ex 6, 3. |
| Uwagi | ~Może należy czytać wjawić, wyjawić? [W Bibliotece zabytków wyraz hasłowy odczytany jako w<z>jawił.] |