artykuł hasłowy: (S) (bycielny) byciedlny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'właściwy ludziom dobrym, życzliwy, łaskawy, qui hominum bonorum est, benevolens, benignus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Biczedlni (war. kal.: luczsky) humanus (est enim in illa, sc. sapientia, spiritus unicus intelligentiae..., benefaciens, humanus, benignus Sap 7, 23) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Byciedlny (war. kal.: ludzki) humanus (est enim in illa, sc. sapientia, spiritus unicus intelligentiae..., benefaciens, humanus, benignus Sap 7, 23) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 153. |
| Uwagi | ~ Bohemizm. |