artykuł hasłowy: (S) frymarczący
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten kto wymienia pieniądze, negotiator pecuniarius, argentarius': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Si non sustinuit (sc. Christus) campsores, frimarczacze, quando sustinebit ovisatores immunde loquentes XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Si non sustinuit (sc. Chrystus) campsores, frymarczące, quando sustinebit ovisatores immunde loquentes XV p. post. |
| Lokalizacja | GlDom 88. |