artykuł hasłowy: (S) (odtrącać) ottrącać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'potrącać, odliczać, deducere, subtrahere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Sunt quidam, qui precium suorum seruorum taliter defalcant ottrączaiø, nam cum ipsis debent soluere, tunc componunt super eos dicendo: Perdidisti mihi calcar XV p. pr. |
| Przykład w transkrypcji | Sunt quidam, qui precium suorum seruorum taliter defalcant ottrącają, nam cum ipsis debent soluere, tunc componunt super eos dicendo: Perdidisti mihi calcar XV p. pr. |
| Lokalizacja | GlKazB IV 63. |