artykuł hasłowy:  (S) owocować
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | przen. (o wyznawcach Chrystusa, de Christifidelibus) 'przynosić swoim postępowaniem owoc, plon, pożytek, agendo fructiferare, fructum, emolumentum ferre': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Fratres, non cessamus pro wobis orantes..., ut impleamini agnicione voluntatis Dei in omni sapiencia et intellectu spirituali. Ut ambuletis digne Deo per omnia placentes et in omni opere bono fructificantes owoczuyaczy (Col 1, 10) 1435 |
Przykład w transkrypcji | Fratres, non cessamus pro wobis orantes..., ut impleamini agnicione voluntatis Dei in omni sapiencia et intellectu spirituali. Ut ambuletis digne Deo per omnia placentes et in omni opere bono fructificantes owocujący (Col 1, 10) 1435 |
Lokalizacja | GlKazB II 55. |