artykuł hasłowy:  dźwieka
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'pokarm przeżuwany przez bydlę, cibus, quem pecora ruminant': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Dzwyeką zuge (war. kal.: zvgye) ruminat (omne quod... ruminat in pecoribus, comedetis Lev 11, 3) |
Przykład w transkrypcji | Dźwiekę żuje (war. kal.: żuje) ruminat (omne quod... ruminat in pecoribus, comedetis Lev 11, 3) |
Lokalizacja | MPKJ V 22. |