artykuł hasłowy:  fałsz
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Definicja | 'błędność (wyroku), falsum, error (sententiae iudicis)': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Gdi ktho przyganya skazanyv sandzynv, sandza przes swe thowarzysze szą oczysczi, alye bąndzeli chczaal go powod z falszv doswyathczycz (si... voluerit de falso actor approbare), przes szescz swyathkow tho maa wczynycz |
Przykład w transkrypcji | Gdy kto przygania skazaniu sędzinu, sędzia przez swe towarzysze się oczyści. Ale będzieli chciał go powod z fałszu doświadczyć (si... voluerit de falso actor approbare), przez sześć świadkow to ma uczynić |
Lokalizacja | Sul 19. |