artykuł hasłowy: figułowy
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'garncarzowy, qui figuli est, ad figulum pertinens': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | (Byskupovye) myenyącz grzech vroczycz pyenyądze v skarb... A takosch vschedschy v radą, kupyly za nye rolyą ffygulovą (emerunt ex illis agrum figuli Mat 27, 7), tako rzekączego, bo ffygulusz moze thu bycz vloscze ymyą tey roly albo tego czlovyeka, ktorego byla tha rolya... Tedy szye napelnylo..., czo bylo rzeczono przez Ieremyascha proroka rzekączego: Y vzyąly... trzydzyesczy pyenyądzy..., y daly ye na rolyą ffygulovą (et dederunt eos in agrum figuli Mat 27, 10) tako rzekączego fyguly |
| Przykład w transkrypcji | (Biskupowie) mieniąć grzech wrocić pieniądze w skarb... A takoż wszedszy w radę kupili za nie rolą figułową (emerunt ex illis agrum figuli Mat 27, 7), tako rzekącego <figuły>, bo figułusz może tu być włoszcze imię tej roli albo tego człowieka, ktorego była ta rola... Tedy sie napełniło..., co było rzeczono przez Jeremijasza proroka rzekącego: I wzięli... trzydzieści pieniędzy..., i dali je na rolą figułową (et dederunt eos in agrum figuli Mat 27, 10), tako rzekącego figuły |
| Lokalizacja | Rozm 763–4. |