artykuł hasłowy: ganić

Jednostki:
(1) 1. 'czynić wyrzuty, karcić, strofować, exprobrare, vituperare, reprehendere':
(2) ~ ganiący 'zganiony [obwiniony], culpatus':
(3) 2. 'rzucać obelgi, złorzeczyć, maledicere, criminari, conviciari':
(4) 3. 'skarżyć, pozywać do sądu, accusare':
(5) 4. dubium 'odrzekać się, detestari':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 4.
Definicja	dubium 'odrzekać się, detestari':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Detestare et iurare ganycz, clancz scha XV med.
Przykład w transkrypcji	Detestare et iurare ganić, kląć się XV med.
Lokalizacja	R XXV 272.