artykuł hasłowy: głobić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | dubium: głobić się 'troszczyć się, curare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ten gisti Iassek zobical (leg. zobiązał) sø yest, esz ma za to prawicz hy glovicz (pro globicz) szø, gczes (leg. gdzież) *szi mu (sc. synowcowi) crziwda stala w gego hymenu XV in. |
| Przykład w transkrypcji | Ten jisty Jaszek zobiązał się jest, eż ma za to prawić hi głobić się, gdzież si<e> mu (sc. synowcowi) krzywda stała w jego himieniu XV in. |
| Lokalizacja | Małk 118. |