artykuł hasłowy: gniewanie
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'gniew, złość, furor, iracundia': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'gniew, złość, furor, iracundia': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Mocz gego (sc. Boga) y syla gego, y gnyewanye na wszitki, ktorzi gego ostavaiø (furor super omnes, qui derelinquunt eum) |
| Przykład w transkrypcji | Moc jego (sc. Boga) i siła jego, i gniewanie na wszytki, ktorzy jego ostawają (furor super omnes, qui derelinquunt eum) |
| Lokalizacja | BZ I Esdr 8, 22. |