artykuł hasłowy:  (hańba) gańba
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (7) 5. |
Definicja | 'to, co budzi odrazę, zły uczynek, rzecz odrażająca, probrum, facinus turpe, id, ąuod taedio est, quod dedecori datur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ktos bi kole poyøl szostrø sw[y]ø... a opatrzilbi gaynbø gey, a ona opatrzilabi ganbø bratowø (et viderit turpitudinem eius, illaque conspexerit fratris ignominiam), nyeslvsn[y]ø iesta rzecz vcinila, zabita bødzeta oba |
Przykład w transkrypcji | Ktoż-by-kole pojął siostrę swą... a opatrzyłby gańbę jej, a ona opatrzyłaby gańbę bratowę (et viderit turpitudinem eius, illaque conspexerit fratris ignominiam), niesłuszną jesta rzecz uczyniła zabita będzieta oba |
Lokalizacja | BZ Lev 20, 17. |