artykuł hasłowy:  innochodnik
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'koń idący inochodą, tj. stawiający na przemian obie prawe nogi, potem obie lewe, equus, qui pedibus dextris sinistrisque duobus simul ingreditur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ex hiis quatuor equis debet esse unus equus sonipes vlg. innochodnyk 1446 |
Przykład w transkrypcji | Ex hiis quatuor equis debet esse unus equus sonipes vlg. innochodnik 1446 |
Lokalizacja | AGZ XIV 232. |