artykuł hasłowy: inochodnik, junochodnik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'koń idący inochodą, tj. stawiający na przemian obie prawe nogi, potem obie lewe, equus, qui pedibus dextris sinistrisque duobus simul ingreditur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Kon szelasnoszywy inochodnyk 1499 |
| Przykład w transkrypcji | Koń żelaznosiwy inochodnik 1499 |
| Lokalizacja | GórsJazRp 275. |