artykuł hasłowy: iścić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 4. |
| Definicja | iścić się 'potwierdzać się, comprobari': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Virzvczil ge do czvdzey zemye, iakosz dzysz giscze (pro gisczi) syø (sicut hodie comprobatur) |
| Przykład w transkrypcji | Wyrzucił je do cudzej ziemie, jakoż dziś jiści się (sicut hodie comprobatur) |
| Lokalizacja | BZ Deut 29, 28. |