artykuł hasłowy:  (S) bielawa
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'błotnista łąka porośnięta wełnianką, której kwiaty po przekwitnięciu zostawiają gęsty biały puch, używana jako pastwisko, pratum lutosum tectumque eriophoro, cuius flores marcescentes plumam albam et densam relinquunt, ad pascua destinatum': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Exivimus, ubi locum pascuorum dictum bielawy civium Powidzensium invenimus,... ipsum regali allodio... adiunximus (1426) 1624–5 |
Przykład w transkrypcji | Exivimus, ubi locum pascuorum dictum bielawy civium Powidzensium invenimus,... ipsum regali allodio... adiunximus (1426) 1624–5 |
Lokalizacja | KodWP IX 8. |