artykuł hasłowy: kąt

Jednostki:
(1) 1. 'miejsce, gdzie się schodzą dwie ściany, przestrzeń między nimi zamknięta, kąt, także węgieł, narożnik, locus, qui inter duos parietes coeuntes exsistit, angulus':
(2) ~
(3) ~ 'dom, mieszkanie, domus, domicilium':
(4) 2. 'oddalona, ustronna, końcowa część terenu (tu głównie część posiadłości ziemskiej, zwykle w kształcie klina lub półkola), agri, silvae sim. pars longinquo quodam ac remotiore loco sita (imprimis fundi pars cunei vel semicirculi forma)':
(5) 3. 'miejsce ustronne, zakątek, zakamarek, locus abditus, ignotus, obscurus':
(6) ~ w mylnym przekładzie:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'miejsce, gdzie się schodzą dwie ściany, przestrzeń między nimi zamknięta, kąt, także węgieł, narożnik, locus, qui inter duos parietes coeuntes exsistit, angulus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.4.5.2. Wyrazy w znaczeniach przenośnych; porównania, użycia poetyckie 2.4.6.4.2. CZĘŚCI BUDOWLI. CZĘŚCI BUDYNKU. OTOCZENIE BUDOWLI. OTOCZENIE BUDYNKU. OGRODZENIE 3.2. PRZESTRZEŃ
Przykład w transliteracji	Kamen, gen sø odrzvczyly dzalayøcz, ten vczynon gest we glowø køta (hic factus est in caput anguli)
Przykład w transkrypcji	Kamień, jen są odrzucili działając, ten uczynion jest we głowę kąta (hic factus est in caput anguli)
Lokalizacja	Fl 117, 21, sim. Puł.