artykuł hasłowy: kinienie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'skinienie, kiwnięcie (głową, ręką), nutus (capitis, manus)': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tegodla dal to yemv znamyą kynyenym glovą (innuit ergo huic Jo 13, 24) nye movą Symon Pyotr, a potem y slovem rzekl yavnye |
| Przykład w transkrypcji | Tegodla dał to jemu znamię kinienim głową (innuit ergo huic Jo 13, 24), nie mową, Szymon Piotr, a potem i słowem rzekł jawnie |
| Lokalizacja | Rozm 551. |