artykuł hasłowy:  kłaść
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (18) ~ |
Jednostka nieciągła | liczbę kłaść |
Definicja | 'rozliczać się, rationem facere': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Przyrownano yeszth crolewszthwo nebeszke czlowecowi crolowi, yensze chczal lyczbø polozycz szwimi szlugami. A gdysz poczøl liczbø claszcz (cum coepisset rationem ponere Mat 18, 24), prziszedl yeszt k nemw yeden, yensze byl winen yemu dzeszøcz tyszøczy funtow szlotha albo szrzebra ca 1420 |
Przykład w transkrypcji | Przyrownano jest krolewstwo niebieskie człowiekowi krolowi, jenże chciał liczbę położyć swymi sługami. A gdyż począł liczbę kłaść (cum coepisset rationem ponere Mat 18, 24), przyszedł jest k niemu jeden, jenże był winien jemu dziesięć tysięcy funtow złota albo śrzebra ca 1420 |
Lokalizacja | R XXIV 82. |
Uwagi | [Cytat w transliteracji skorygowany z: winem na: winen.] |