artykuł hasłowy: konać, konać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (9) 7. |
| Definicja | 'udowodnić, załatwić, demonstrare, efficere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dzeczą... mowy, ysz ma latha..., a opyekadlnyk mowy, ysz to dzyeczą lath nye ma, ktho sz nych to mą konacz (OrtMac 134: ktho tego sz nych ma vkazacz opyeką) podlug prawa prawego? Tho dzyeczą gest blyszche dokazacz szwyadeczstwem swa lathą |
| Przykład w transkrypcji | Dziecię... mowi, iż ma lata..., a opiekadlnik mowi, iż to dziecię lat nie ma, kto z nich to ma konać (OrtMac 134: kto tego z nich ma ukazać opiekę) podług prawa prawego? To dziecię jest bliższe dokazać świadecstwem swa lata |
| Lokalizacja | OrtBr VII 557. |