artykuł hasłowy:  błąkać a. błąkać się
Jednostki: |
---|
(1) 'błądzić, vagari': |
(2) ~ |
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'błądzić, vagari': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | *Podrossznye albo blakąyączye et egenos vagosque induc in domum tuam (Is 58, 7) XV p. pr. |
Przykład w transkrypcji | Podrożne albo błąkające et egenos vagosque induc in domum tuam (Is 58, 7) XV p. pr. |
Lokalizacja | SKJ I 301. |