artykuł hasłowy: krasa
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) ~ |
| Definicja | 'osobista świetność, godność, ranga, auctoritas, honor': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Mystrzv, vyemy, yzesz pravdzyvy a drugą ('drogę') bozą v pravdzye navczasch, nykogo nye dbayącz, bo nye patr<z>ysz na krassą czlovyeczą (non enim respicis personam hominum Mat 22, 16), alye przykrocz movysch, czvsch pravdą, malym y vyelkym |
| Przykład w transkrypcji | Mistrzu, wiemy, iżeś prawdziwy a drogę bożą w prawdzie nauczasz, nikogo nie dbając, bo nie patr<z>ysz na krasę człowieczą (non enim respicis personam hominum Mat 22, 16), ale przykroć mowisz, czusz prawdę, małym i wielkim |
| Lokalizacja | Rozm 456, sim. ib. 327. |