artykuł hasłowy: błogo
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) I. |
| Definicja | 'dobro, szczęście, bonum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tho wschitko bilo blogo obludne..., bo wyodlo y wyedzye ku wyekugey nądzi, yako snacz na onim bogaczczu, gen po tem blodze, gesch myal dzen *pole dnya goduyącz, potim krople wodi ządal v zebraka XV med. |
| Przykład w transkrypcji | To wszytko było błogo obłudne..., bo wiodło i wiedzie ku wiekujej nędzy, jako znać na onym bogaćcu, jen po tem błodze, jeż miał dzień pole dnia godując, potym krople wody żądał u żebraka XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 234. |
| Uwagi | [Cytat w transliteracji został skorygowany z: bogacz[cz]u na: bogaczczu.] |