artykuł hasłowy:  kumować
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | 'być komu kumem albo kumą, compatrem vel commatrem esse': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Prout inter vicinos a. kumowacz 1418–75 |
Przykład w transkrypcji | Prout inter vicinos a. kumować 1418–75 |
Lokalizacja | Zab 512. |