artykuł hasłowy:  (S) kundel
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (1) |
Jednostka nieciągła | (mówić na kogoś) kundle |
Definicja | 'pies nierasowy, podwórzowy pies wiejski, canis non generosus, villaticus', tu w ubliżającym zwrocie, hic in locutione (mówić na kogoś) kundle 'obelżywie nazywać kogoś psem, kundlem, aliquem contumeliose canem appellare': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Nobilis Borislaus, heres de Czyrnycze (ubliżał plebanowi z tychże Czernic i innym księżom) asserendo ipsos canes al. cundle 1496 |
Przykład w transkrypcji | Nobilis Borislaus, heres de Czyrnice (ubliżał plebanowi z tychże Czernic i innym księżom) asserendo ipsos canes al. kundle 1496 |
Lokalizacja | PłocEpRp 15, 252. |