artykuł hasłowy: lejc, lec
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'rzemień, który woźnicy służy do kierowania koniem, habena, qua equi a vectore reguntur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Quatuor frenorum et cum ductorio al. z leczem 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Quatuor frenorum et cum ductorio al. z lecem 1471 |
| Lokalizacja | AGZ XVII 51. |