artykuł hasłowy: lelejać (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'chwiać (się), zataczać, kołysać, titubare pedibus, labare, agitare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wstal myszthrz yethwo leleyancz szya, drzsza mu nogy, przelaknal szya |
| Przykład w transkrypcji | Wstał mistrz jedwo lelejąc się, drżą mu nogi, przelęknął się |
| Lokalizacja | De morte w. 111. |