artykuł hasłowy: litkupnik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'świadek kupna (sprzedaży) biorący udział w litkupie, niekiedy też pośredniczący przy tymże kupnie (sprzedaży), testis emptionis (venditionis), qui combibendo emptione facta interfuit, interdum etiam cocio': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdyszem ya yemu przedala, a na tho lythkupnyky mam (OrtKał 208: szesznayą to lythkvpniczy), ma-ly on mnye tą rolą podlug targu zaplaczycz, albo czo yest prawo? |
| Przykład w transkrypcji | Gdyżem ja jemu przedała, a na to litkupniki mam (OrtKał 208: zeznają to litkupnicy), mali on mnie tę rolą podług targu zapłacić, albo co jest prawo? |
| Lokalizacja | OrtMac 142. |