artykuł hasłowy: (S) (lubieżnie) lubieźnie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'chętnie, libenter, propense': |
| Gramatyka | przysłówek |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tercii sunt, qui delectabiliter, lubesznye, audiunt verba Dei, non ideo vt secundum ea faciant, sed ut sciant de eis subtiliter coram aliis loqui et ex inde gloriari ab audientibus. Omnes tales audientes verba Dei ex Deo non sunt XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Tercii sunt, qui delectabiliter, lubieźnie, audiunt verba Dei, non ideo vt secundum ea faciant, sed ut sciant de eis subtiliter coram aliis loqui et ex inde gloriari ab audientibus. Omnes tales audientes verba Dei ex Deo non sunt XV p. post. |
| Lokalizacja | GlKazB IV 112. |