artykuł hasłowy:  łazęka
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) 1. |
Definicja | 'członek grupy rolników wędrownych, którzy prowadzili gospodarstwo na łazach, tj. wypalali w puszczy zarośla i drzewa, przygotowując w ten sposób nowe obszary pod uprawę i osadnictwo, unus ex agricolarum turba vagantium, qui arboribus ac virgultis in silvis exstirpatis atque exustis novos agros colendos parabant': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Statuj itaque homines supra notatos starozte Bogdano de Polkouic, qui et lasanki officio preest, esse subiectos 1223 |
Przykład w transkrypcji | Statuj itaque homines supra notatos staroście Bogdano de Polkouic, qui et łazęki officio preest, esse subiectos 1223 |
Lokalizacja | Büsch 84. |