artykuł hasłowy: marnotrawić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'trwonić, być rozrzutnym, marnować, prodigum esse': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Non... eris sed honoris pensanda est gloria..., nam sepultis honoribus non confert rerum possessio, licet inter *coataneos coeres sui honoris prodigos, marnotrawączymy honorificatus habeatur 1466 |
| Przykład w transkrypcji | Non... eris sed honoris pensanda est gloria..., nam sepultis honoribus non confert rerum possessio, licet inter *coataneos coeres sui honoris prodigos, marnotrawiącymi honorificatus habeatur 1466 |
| Lokalizacja | R XXII 10. |