artykuł hasłowy:  (S) (merdać) mardać
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (1) |
Definicja | (o psie, de cane) 'machać ogonem, caudam movere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Cum aliquis minatur cani baculo, statim latrat et irascitur, sed cum sibi blanditur, poblaza, mox diligit marda XV p. post. |
Przykład w transkrypcji | Cum aliquis minatur cani baculo, statim latrat et irascitur, sed cum sibi blanditur, pobłaża, mox diligit marda XV p. post. |
Lokalizacja | GlDom 50. |