artykuł hasłowy:  miara, miera
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (11) 3. |
Definicja | 'górna granica tego, co się komuś należy, należna ilość, modus rerum, quae alicui debentur': |
Gramatyka | rzeczownik |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Karmicz bødzesz nas chlebem zlez a pyczye dasz nam we zlzach w merze (Puł: w myarę, in mensura) |
Przykład w transkrypcji | Karmić będziesz nas chlebem słez a picie dasz nam we słzach w mierze (Puł: w miarę, in mensura) |
Lokalizacja | Fl 79, 6. |